keistimewaan yang menyerlah

Anak ialah anugerah dan amanah Tuhan yang tidak ternilai harganya. Setiap kelahiran diiringi dengan doa dan harapan, supaya anak tersebut sempurna dan menjadi insan yang berguna kepada agama, bangsa dan negara. Namun takdir tuhan mengatasi segala-segala. Tidak semua yang kita inginkan akan menjadi kenyataan.

kelahiran anak yang kurang berupaya sama ada yang dilahirkan cacat atau cacat disebabkan kemalangan ada kalanya dianggap menyusahkan.namun, tidak semua orang beranggapan begitu. masih ada yang menerima anugerah tuhan ini dengan reda. sebab manusia yang kaum berlain telah mengamalkan konsep kerpercayaan kepada tuhan, mereka percaya bahawa manusia yang dilahirkan tidak akan kesempurnaan. oleh itu, mereka membelai anak-anak tersebut dengan penuh kasih sayang, sama seperti anak-anak yang lain. malah, ada yang sanggup berkorban segalanya untuk memberi perlidungan dan penjagaan yang rapi terhadap anak tersebut.

sesungguhnya segala kejadian yang ditentukan oleh tuhan ada hikmah di sebaliknya.buktinya sejarah telah mencatatkan banyak kejayaan yang dicapai oleh golongan kurang berupaya. di malaysia, pihak kerajaan telah mengaturkan pendidikan yang sama rata kepada golongan kurang berupaya. malah yang lebih membanggakan, ada di kalangan pihak pentadbir institusi pengajian tinggi yang sanggup menyediakan kemudahan fizikal kepada golongan kurang berupaya. tokoh yang bernama J.M.Aziz yang cacat penglihatan, ialah seorang penyair termuka di tanah air. Ismail bin Mohd Salleh yang juga cacat penglihatan, merupakan seorang ahli akademik yang berjaya. ini bermakna kebolehan orang kurang berupaya diiktiraf dan dihargai oleh pemimpin dan masyarakat.

dalam bidang sukan pula, golongan kurang berupaya tidak dipinggirkan dan telah dipilih untuk mewakil negara dalam pelbagai kejohanan di peringkat antarabangsa. misalnya.sukan komanwel, pertandingan paralimpik dan sebagainya. atlet-atlet kurang berupaya seperti Ahmad Amil Usin, Mohd.Hisham Khairani, V.Jayan Subramaniam, Ibrahim Majid dan Lee Sheng Chow telah diberi Penghormatan membawa oboi kejohanan dan membaca ikrar ketika malaysia menjadi tuan rumah bagi temasya sukan para asean yang pertama di kuala lumpur pada tahun 2001. ini bermakna kekurangan golongan kurang berupaya bukan menjadi penghalang untuk menyumbang bakti kepada negara.

di peringkat antarabangsa, nama Hellen Keller tidak perli diperkenalkan lagi, beliau cacat penglihatan dan cacat pendengaran. walaupun begitu, beliau dapat berinteraksi dengan menggunakan bahasa isyarat, membaca dan menulis dengan menggunakan tulisan Braille. dengan kemahiran tersebut, beliau berjaya melanjutkan pengajiannya ke kolej. keadaaan ini memnbuktikan bahawa golongan kurang berupaya boleh jika diberi peluang dan bimbingan. selain itu, Hellen Keller yang bersikap tabah, tidak mudah putus asa, kerajinan yang lebih banyak daripada orang biasa, dan mempunyai satu tutor yang bertanggungjawab untuk memberi bimbingan dan dorongan kepada beliau, akhirnya, beliau telah berjaya menamatkan pengajiannya.

beliau turut terliat dalam aktiviti sosial, seperti memberi ceramah serta melindungi hak wanita dan melindungi hak golongan kurang berupaya. satu daripada penghormatan yang diberikan kepada beliau ialah penubuhan Hellen Keller International sempena dengan namanya. organisasi ini merupakan organisasi yang terbesar untuk golongan yang cacat penglihatan.

sekadar mengungkapkan beberapa contoh, sebenarnya sudah cukup membuktikan kepada kita bahawa golongan kurang berupaya juga mempunyai keistimewaan tersendiri. keistimewaan itu terserah apabila mereka turut diberikan anugerah dan penghormatan oleh pihak-pihak tertentu.

Duduk Sama Rendah Berdiri Sama Tinggi

Yang Mulia Pengerusi Majlis, Pengawai Pendidikan Daerah, Pengetua Sekolah-sekolah Menengah, Barisan hakim yang arif lagi bijaksana, guru-guru dan rakan-rakan sekalian. Selamat sejahtera.

Tajuk pidato saya pada hari ini ialah, "Kemajuan sesebuah negara perlu menitikberatkan keseimbangan antara pembangunan insan dan pembangunan fizikal". Inzinkan saya mendefinisikan beberapa istilah dalam tajuk ini.

Pembangunan insan merujuk kepada pertumbuhan manusia yang menerapkan nilai-nilai murni seperti kasih sayang, selaras dengan kehendak agama. Ini bermaksud di samping meningkatkan taraf hidup, manusia tidak harus mengabaikan aspek rohani. Pembangunan fizikal pula merujuk kepada kemajuan ekonomi yang menitikberatkan peningkatkan infrastruktur seperti harta kekayaan, taraf hidup dan pembinaan bangunan, yang melambangkan kemajuan sesebuah negara.

Hadirin yang dihormati,
Pembangunan bukan suatu perkara baru dalam sejarah peradaban manusia. Setiap tamadun yang lahir dalam sejarah mempunyai dasar pembangunannya sendiri. Pembangunan yang sebenarnya perlu mempunyai matlamat untuk mewujudkan keseimbangan antara pembangunan insan dengan pembangunan fizikal dari segi spiritual dan nilai-nilai murni sejagat untukkemajuan negara yang berterusan. Untuk merealisasikan matlamat murni ini, kita perlu memberi penekanan kepada tiga perkara dasar, iaitu kepercayaan kepada Tuhan, hubungan manusia dengan manusia, dan keharmonian manusia dengan alam sekitar.

Kemajuan negara atau kejayaa manusia tiak hanya bergantung kepada kemajuan ekonomi. Perkara ini juga bergantung kepada kemampuan dasar dan sistem pendidikan sesebuah negara untuk membina anggota masyarakat yang berakhlak mulia dan berakal budi dan menglibatkan diri dalam pembangunan negara inilah aspek yang terpenting untuk memajukan ekonomi negara.

sidang hadirin,
Wawasan 2020 bertujuan untuk mewujudkan sebuah negara maju dengan caranya tersendiri. Kemajuan yang dicita-citakan ialah kemajuan yang sempurna yang tidak semata-mata diukur dari segi pencapaian lahiriah atau fizikal, malah meliputi pembentukan satu masyarakat yang sempurna dengan nilai moral dan etika yang tinggi dan bolah dicontohi oleh negara lain.

Impian ini cuba dicapai oleh negara kita melalui dasar pendidikan negara yang mementingkan kelahiran insan yang bersifat global. Falsafah Pendidikan Kebangsaan (FPK) merupakan usaha murni untuk menerapkan pembangunan insan dan juga fizikal di negara ini. Sistem pendidikan negara kita mampu melahirkan insan berakal budi yang dapat menyelesiakan masalah politik, ekonomi dan sosial.

Sidang hadirin,
Sebagai sebuah negara yang mementingkan nilai ketimuran serta mempunyai pendudukan yang mewarisi suatu peradaban yang tinggi, sistem pendidikan mempunyai tanggungjawab sosial, budaya dan moral. Oleh itu, dalam sistem pendidikan kita, setiap pelajar diwajabkan mempelajari dan menghayati amalan murni melalui Pendidikan Agama Islam atau Pendidikan Moral. Cita-cita murni kerajaan untuk melahirkan rakyat yang bukan sahaja berdaya saing, malah berakhlak mulia akan menjadi kenyataan melalui usaha murni ini.

Para hadirin yang saya hormati,
Ingin saya tegaskan sekali lagi bahawa kemajuan sesebuah negara bergantung kepada keseimbangan dalam pembangunan insan dan juga fizikal. Kita bersyukur kerana setiap dasar yang digubal oleh kerajaan mementingkan kedua-dua aspek ini sehingga banyak negara lain ingin mencontohi kejayaan negara kita. Banyak pemimpin negara luar memuji dasar pembangunan negara kita yang mempunyai keseimbangan antara kedua-dua aspek ini.
Sekian, saya sudahi pidato saya dengan ucapan terima kasih.